Morfologia – co dają nam badania krwi u psa i kota?
Niestety, zwierzęta nie są w stanie określić przyczyny swojego złego samopoczucia. Nie mogą
powiedzieć nam o odczuwanym dyskomforcie i bólu, a podstawowe badanie kliniczne nie ujawnia
wszystkich zmian w organizmie. Z pomocą przychodzą zatem badania krwi (w tym morfologia),
które należą do najważniejszych metod diagnostycznych!
Co pozwalają ocenić badania krwi u psa i kota?
Krew pobierana jest w celu sprawdzenia funkcji poszczególnych narządów, pracy układu
odpornościowego oraz istnienia stanu zapalnego. Najczęściej wykonywana jest morfologia oraz
oznaczenie parametrów biochemicznych określające czynność wątroby, nerek i trzustki. Nowsze testy
umożliwiają także wykonanie badań genetycznych pod kątem określonej (charakterystycznej dla danej
rasy) choroby lub wykonanie szybkich testów np. na obecność chorób przenoszonych przez kleszcze.
Jak często zwierzęta powinny mieć badanie krwi?
Badania krwi u psa lub kota wykonuje się prawie zawsze, gdy zwierzę wykazuje jakiekolwiek objawy
choroby. Warto jednak robić je także profilaktycznie. Im starsze jest zwierzę, tym częściej warto o tym
pamiętać. Zalecane minimum u psich i kocich seniorów to raz w roku. U kotów chorujących na
niewydolność nerek morfologia oraz biochemia powinny być jednak wykonywane co 3-6 miesięcy lub
częściej. Morfologia i biochemia są zlecane także przed poddaniem zwierzęcia znieczuleniu.
Jak wygląda pobieranie krwi?
Pobranie krwi u kota i psa wykonuje się w prosty i szybki sposób podczas regularnych konsultacji w
gabinecie weterynaryjnym. Zwykle krew pobierana jest z żył znajdujących się na przedniej lub tylnej
łapie, choć istnieje także możliwość pobrania jej z żyły przebiegającej na szyi. Miejsce, z którego
pobierana jest krew, dobiera się w zależności od zachowania zwierzęcia oraz preferencji personelu
medycznego.
Przed wkłuciem igły, wygala się niewielki obszar sierści w miejscu przebiegu żyły. Następnie obszar
ten przemywa się za pomocą gazika nasączonego płynem dezynfekcyjnym. Lekarz weterynarii wkłuwa
się do żyły, a krew spływa do specjalnych probówek. Ich zawartość poddaje się obróbce na miejscu lub
wysyła do zewnętrznych laboratoriów weterynaryjnych w zależności od oznaczanych parametrów.
Co to jest morfologia?
Pełna morfologia krwi u psa to w rzeczywistości grupa testów (oznaczeń), które służą ocenie
komórek krążących we krwi, w tym krwinek czerwonych (RBC), białych krwinek (WBC) i płytek krwi
(PLT).
Jak odczytywać wyniki morfologii?
Pełna morfologia krwi u psa, czy kota pozwala ocenić stan nawodnienia organizmu, występowanie
anemii, rozwój stanu zapalnego, czy zdolność krzepnięcia krwi. Przyjrzyjmy się poszczególnym
parametrom, by dowiedzieć się, jak analizować otrzymane wyniki!
• Erytrocyty (RBC) – wzrost poziomu czerwonych krwinek jest stosunkowo rzadki i nazywa się
„czerwienicą”. Spadek, czyli niedokrwistość wywoływana jest przez niedobory żelaza lub
kwasu foliowego, a także przez utratę krwi. Istnieje także niedokrwistość hemolityczna, która
pojawia się w momencie rozpadu krwinek czerwonych.
• Liczba białych krwinek (WBC) – białe krwinki stanowią komórki układu odpornościowego,
ich wzrost oznacza m.in. stan zapalny. Spadek charakterystyczny jest dla niektórych chorób np.
panleukopenii u kotów.
• Liczba płytek krwi (PLT) – płytki krwi odpowiedzialne są za tworzenie skrzepów krwi,
dlatego ich ilość świadczy o zdolności krwi do krzepnięcia.
• Hematokryt (HCT)- parametr służący ocenie procentu czerwonych krwinek. Pozwala on na
wykrycie anemii lub odwodnienia.
• Hemoglobina (Hb) – obniżony poziom wskazuje na niedokrwistość, a podwyższony pojawia
się np. podczas odwodnienia.
• Eozynofile (EOS) – podwyższona ilość tych białych krwinek, wskazuje na stany alergiczne lub
inwazje pasożytnicze.
• Bazofile (BASO) – wzrost tych komórek notuje się w przewlekłych stanach zapalnych, a
spadek powodowany bywa przez stres lub ostre infekcje.
• Neutrofile (NEUT) – białe krwinki, których podwyższony poziom pojawia się w zakażeniach
miejscowych lub ogólnych oraz podczas chorób nowotworowych, czy po urazach.
• Monocyty (MON) – wzrost ich poziomu charakterystyczny jest dla infekcji wirusowych oraz
bakteryjnych, a obniżenie pojawia się np. po zastosowaniu glikokortykosteroidów.
• Retikulocyty (RETICS) – retikulocyty to niedojrzałe erytrocyty. Ich obecność wskazuje na
niedokrwistość regeneracyjną.
• Średnia objętość krwinek czerwonych (MCV) – spadek tego parametru związany jest
najczęściej z niedoborem żelaza.
• Srednia zawartość hemoglobiny (MCH) – obniżenie poziomu MCH notuje się w przypadku
niedoborów żelaza.
• Średnie stężenie hemoglobiny (MCHC) – wzrost wskazuje na odwodnienie, a spadek na np.
niedokrwistość z niedoboru żelaza.
Analiza takiej listy wydaje się skomplikowana? Załoga naszego gabinetu omówi z Państwem wszystkie
odstępstwa od normy i zaproponuje najlepsze możliwe leczenie!
